Możemy mieć kilka języków ojczystych

Język jako siła lokalnych społeczności – wywiad z prof. Justyną Olko

„Możemy mieć kilka języków ojczystych, w tym też te lokalne i oficjalnie nieuznane” – mówi prof. Justyna Olko w rozmowie z portalem Nauka w Polsce. W wywiadzie podkreśla, że zachowanie języka wpływa na tożsamość i odporność lokalnych społeczności, wspierając ich rozwój kulturowy i społeczną integrację.

Przykładem jest społeczność Wilamowic, gdzie pielęgnowanie lokalnego języka nie tylko wzmacnia więzi międzypokoleniowe, ale również buduje poczucie dumy i przynależności. Prof. Olko zwraca uwagę, że język to nie tylko narzędzie komunikacji – to także element dziedzictwa, który może przyczynić się do zrównoważonego rozwoju oraz poszanowania praw człowieka.

Każdy język, z którym się identyfikujemy, jest naszym ojczystym – albo macierzystym, w zależności od konceptualizacji i terminów w różnych językach. Nie musi to być jeden język. Przecież, przykładowo, dzieci wychowywane w rodzinach dwujęzycznych mają dwa języki ojczyste (a w zasadzie jeden ojczysty, drugi macierzysty). Dlatego nie widzę problemu, gdy ktoś wskazuje, że ma więcej języków ojczystych. Nie jest to sztywny podział, ponieważ nasza tożsamość jest często relacyjna i zależy od kontekstu, a także tego, gdzie przebywamy i z kim się komunikujemy – powiedziała PAP prof. Justyna Olko.

Więcej na portalu Nauka w Polsce.